Deze morgen om kwart voor negen ging het grote avontuur van
start. Met de camelbag (drie liter water
kan erin), wat proviand voor onderweg (’s morgens kan ik heel slecht eten dus
moet ik de eerste twee uur de schade wat inhalen) en nog wat spullen die je mogelijks
zou kunnen nodig hebben, sleur je al flink wat gewicht mee (schat 5 à 6 kilo).
De eerste kilometers waren heel emotioneel. Iets waar je al zo lang naar uitkijkt neemt
eindelijk een start. De eindeloze
trainingskilometers (4800 km stond er sedert half januari op de teller) mogen
beginnen renderen. Een droom wordt werkelijkheid.
In het begin wat problemen met de GPS maar bij de eerste
stop in Oudenaarde (45km) werd dit gelukkig hersteld. Nog vlug een boterkoek gegeten die Carine
speciaal gaan halen was en dan terug de fiets op richting Doornik. Tot daar volgde ik de boorden van de Schelde,
een prachtig traject. We kennen helaas
te weinig van ons mooie België.
In Doornik
(85km) wachtte Carine me op en aten we enkele rijsttaartjes en
koeken. Ook nog wat uitgerust en dan
richting Abscon (129 km), waar het al licht heuvelachtig is.
Nog vlug wat energie getankt en dan naar
Cambrai (155 km), onze eerste halte.
Hotel valt nogal mee maar kamer is heel klein. Douche genomen en dan iets gaan eten. In ons hotel is er geen plaats meer in
het restaurant dus dat wordt even naar het centrum rijden om iets te vinden om
onze honger te stillen. In centrum nog een brasserie gevonden maar veel stelde het niet voor. Honger is de beste saus zeker ...
Het lied van de dag is ‘Whiskey in the jar’ van Thin
Lizzy. Ik leerde het nummer kennen via
Luc ‘The boys are back in town’ Blanckaert, een heel goede vriend en
muziekliefhebber met een goede smaak. Vooral
de gitaarrif in het begin is bloedmooi.
Bedankt Luc om me dit te leren kennen !
Dag Carl,
BeantwoordenVerwijderengoed begonnen zie ik !
En was het niet te warm op zondag ?
Grts, Frank
Heel heet om te fietsen. Steeds meer dan 30°. Heb meer dan vijf liter gedronken.
BeantwoordenVerwijderen