Deze morgen vroeg gewekt door de andere (Spaanse) pelgrims die hun
voettocht al voor 7 uur aanvatten. Na
ontbijt met Dave, Gino, Anne en Ruud nog vlug wat drank gekocht in het
warenhuis want in het hotel hadden onze flessen Aquarius blijkbaar niet in de frigo gelegen. Daarna konden we op weg voor een rit van 73 km en 1456 hoogtemeters van Sarria naar Sedor (op 5-tal km van Arzua).
Al vanaf de eerste kilometer ging het stevig bergop. De laatste loodjes wegen het zwaarst zegt men
wel eens en dat was vandaag zeker het geval.
De vermoeidheid na 3 weken fietsen is bij iedereen in min of meerdere
mate aanwezig. Bovendien verlangt
iedereen naar de finish en de apotheose aan de kathedraal van Santiago de
Compostela. Maar eerst dus nog wat op de trappers staan.
Onderweg van Sarria richting Arzua.
Tot Portomarin gaat het stevig bergop en bergaf. Iets voor Portomarin komen we ook Joram en
Marlies (je weet wel, het jonge Nederlands koppel op huwelijksreis) en Dries tegen. Tijd voor een
gemeenschappelijke foto want gedurende de ganse tocht hebben we elk wel eens
met elkaar gefietst maar nooit echt samen geweest. Portomarin (24 km) ligt aan een kunstmatig
stuwmeer en is eigenlijk na de aanleg van de stuwdam volledig heropgebouwd op
een hoger gelegen plaats. Het oorspronkelijke Portomarin ligt immers midden het meer. Bij laag water kan je de oude pelgrimsbrug over het water nog zien.
Gino, Marlies en Dries (gebukt), Dave, Joram, Ruud en Anne.
Marlies en Joram na afdaling over brug Portomarin.
Het kunstmatige stuwmeer bij Portomarin.
De nieuwe brug over het stuwmeer.
Korte pauze aan oevers van stuwmeer.
Iets voorbij Portomarin, in Gonzar (31 km), besluiten we ons
middagmaal te nemen. Ik hou het bij een
macaroni bolognaise en de Oostendse broers bij een broodje Spaanse ham. Dries, Joram en Marlies waren verder gereden
en Ruud en Anne zouden een half uurtje voor ons vertrekken. De namiddag zou ik dus met Dave en Gino
verder fietsen maar we kwamen Dries nog een keer tegen nadat die zich van weg had vergist.
In een dorpje iets voorbij Ligonde was zelfs een heus
dorpsfeest aan de gang. Met feesttent en een groot podium waarop een plaatselijke muziekgroep het beste van zichzelf gaf. Hier konden we uiteraard niet zomaar passeren
en we lieten ons verleiden om een pint te drinken.
Dave huppelde zelfs enthousiast mee met de polonaise !
De plaatselijke vedetten wachten duidelijk nog op de grote massa !
Gino, een vedette uit Oostende !
Dave midden de polonaise !
Van al dat fietsen krijg je dorst !
In Melide kwamen we terug Dries tegen. Die reed verder naar Arzua waar hij zou
overnachten. Joram en Marlies zaten op
een terrasje en daar hebben we ons gezellig bij gezet. Een cola en een pintje gedronken en dan de
tocht verder gezet naar ons hotel. Daar
zullen we de laatste keer overnachten alvorens koers te zetten naar
Compostela. Ons einddoel nadert met
rasse schreden !
Dave, Marlies, Gino en Joram op terrasje in Melide.
Als nummer van de dag kies ik voor ‘We take care of our own’van Bruce Springsteen. Ik geef het toe,
ik ben een die-hard fan van The Boss.
Klasse te koop, gedreven, passie, onovertroffen E-Street Band Alhoewel ik Clarence Clemmons (The Big Man) en Danny Federici wel mis. Ik zag Bruce Springsteen & The E Street Band al verschillende keren live en het
ontroerd me telkens weer. De magie, de
kracht en muzikale klasse van hun optreden is fenomenaal. Je moet dit echt meegemaakt hebben.
I've been knockin' on the door that holds the throne
I've been lookin' for the map that leads me home
I've been stumblin' on good hearts turned to stone
The road of good intentions has gone dry as bone
Where're the eyes, the eyes with the will to see
Where're the hearts, that run over with mercy
Where's the love that has not forsaken me
Where's the work that'll set my hands, my soul free
Where's the spirit that'll reign rain over me
Where's the promise from sea to shining sea
Anoniem dat is Dees van onder de baan ...
BeantwoordenVerwijderenProficiat aan Carl (en Carine die je toch fameus ondersteunt en zo je tocht mee mogelijk maakte !)... nog eventjes doorbijten en je bent er vandaag ! Doe de groeten aan de Oostendenaars * via mijn blog van 2010 mogen ze weten dat we toen vanuit Oostende zijn vertrokken. Ik heb er 11 jaar gewoond en in 1988 het huis 'Don Bosco De Takel' opgericht ...
Doe ook de groeten aan Sint Jacob, vertel hem dat we er in 2015 ook even langs komen met ons stalen Norta-ros. De tragedie van het verschrikkelijke Compostela-ongeval zal je aankomst ginds anders inkleuren, maar dat is natuurlijk miniem in vergelijking met het leed dat de families van die vele slachtoffers dragen ... Toch een toffe prestatie voor jou !
Maak er een voorzichtige mooie laatste tocht van ! Dank voor je vernoemen en mee beleven van ons avontuur. Compostela is een virus, die je niet meer loslaat ! Je doet er méér dan fietsen, je ervaart er méér dan de voldoening van je grenzen eens verlegd te hebben ! Ik verwoord het met de uitspraak van een Duitse jonge meid destijds in Estella: "Hier erfährt eine Welt so wie sie sein sollte ..." Inderdaad de wereld van solidair meeleven, mensen ontmoeten, stil en dankbaar worden, oog hebben voor vele lieve attenties die "de Weg - el camino" je schenkt, je voelen leven in een grotere Context ... Context met grote C !
Beste groetjes ... hopelijk krijg ik deze tekst door gezonden (want PC blijft ingewikkeld voor een oude rakker van 63 !!!) Van Dees uit Heverlee.